Toen ik 5 jaar geleden m’n blog begon (die anniversary heb ik trouwens effe helemaal gemist) had ik nooit gedacht dat ik deze blog zou schrijven. Ik was toen absoluut niet bezig met kinderen, voornamelijk nog met mezelf en m’n prille relatie 😉 Maar inmiddels zijn onze levens heel erg veranderd en waren we toe aan een nieuwe stap. En zoals de titel van de blog al zegt: ik ben zwanger!
Op het moment van schrijven ben ik pas 4 weken en 3 dagen. Niemand weet het nog, behalve de verloskundige waarmee ik over 2,5 week een afspraak heb. Dat voelt zo ver weg! Het is uiteraard nog super pril en hoewel ik het de eerste dagen het wel van de daken wilde schreeuwen en enorm veel problemen had met m’n mond houden (ik ben een open boek en klep altijd overal over) voelt het nu wat meer als een leuk geheimpje. Maar ik kijk enorm uit naar de datum die wij hebben geprikt om het te vertellen aan onze families. Ik krijg vlinders in m’n buik als ik eraan denk!
Het proces
Vorig jaar maart stopte ik met de pil. We hebben nog een tijdje anticonceptie gebruikt. In oktober besloten we dat los te laten, en juist op dat moment besloot mijn cyclus z’n eigen leven te gaan leiden 😉 46 dagen, 40 dagen, dan weer 42 dagen… ik wist het niet meer! Het was frustrerend en ik had ook echt last van m’n hormonen en PMS. En elke keer als ik dacht: nu zit ik goed! Begon m’n menstruatie weer op een andere dag en hadden we dus weer mis ‘geschoten’. Zo waren er al snel 3 maanden verloren die ik niet eens echt kon meetellen in het probeer-proces.
In februari kregen we de sleutel van ons huis en begon de verbouwing en in maart al snel de verhuizing. Hoewel ik geen stress voelde, was er in m’n onderbewustzijn toch wel stress want ook die maanden lukte het niet (hoewel ik met behulp van ovulatietesten inmiddels wel wist wanneer het klopte).
Toen was ik wel een beetje klaar met het uitpluizen van feitjes, lezen over cycli en m’n best ervoor doen en dacht ik: we zien wel. Ik heb nog steeds een lange cyclus van 42 dagen, maar ik had me erbij neergelegd en liet het los. En wat iedereen zegt gebeurde: zodra je het los laat, is het raak.
Ik moest 18 mei ongesteld worden maar 16 mei voelde ik nog niks wat op PMS leek. Geen krampen, geen bitchmode, niks. Ik deed voor de grap gauw even een test in de middag en rende in shock naar beneden waar m’n vriend aan het grasmaaien was. Ik stond te trillen op m’n benen en beleefde de rest van de avond in een hyperactieve roes. 😀 YES!
Inmiddels ben ik 12 weken
Na het typen van bovenstaand stuk, nam ik even een pauze. Inmiddels zijn er bijna 8 weken verstreken en die 8 weken gingen met ups en downs. Ik had last van de normale kwaaltjes: moe, misselijk en weeiig gevoel. Ik moest regelmatig en anders gaan eten: koolhydraten moesten weer onderdeel gaan worden van m’n eetpatroon, want alleen als ik dat at, ging ik me beter voelen. Inmiddels ben ik, en mijn lichaam trouwens ook, daar aardig aan gewend!
Met het slapen ging ik nog wel eens de mist in. Vooral na een weekend weg met vrienden, waarin ik ook weer niet als een baby supervroeg naar bed wilde & waarin ik ook heel actief was (wandelen, winkelen, constant in contact met anderen), merkte ik dat dat niet meer ok was voor de zwangere Margie. Ik had de maandag vrij genomen om bij te komen, maar de dinsdag kwam pas echt de dip ;). Ik kon alleen maar huilen en was zo misselijk! Leermomentje dus. Nu ga ik gewoon elke avond om 10u naar bed. En dan gaat de volgende ochtend best goed! Maar die ochtendpersoon die ik was, die ben ik niet meer 😉
Met 7 weken hadden we de eerste echo en toen was ‘het’ nog maar 1cm. De volgende echo hadden we met ruim 11 weken en inmiddels groeit hij/zij gestaag en was alles goed! We verlieten allebei enorm opgelucht het kraamcentrum.
Met 6 weken vertelden we het al aan onze familie en vrienden en vanaf toen kabbelde het langzaam de wereld in. Maar nu mag het van ons echt de wijde wereld in!
Op mijn Instagram heb ik diverse vragen beantwoord (zie PREGGO highlight) en zal je in de loop van de maanden meer gaan lezen over m’n zwangerschap. Outfits zullen ook zeker volgen, maar voorlopig is er nog geen bump te zien 😉 Volg me voor inspo: www.instagram.com/itismarg